حمله DoS و DDoS چیست و راه کارهای جلوگیری از این حمله‌ها

حمله DoS و DDoS یعنی چه ؟

حمله DoS و DDoS در دنیای امنیت سایبری به دو روش تهدیدآمیز برای سرویس‌دهی وب‌سایت‌ها و سرویس‌های آنلاین تبدیل شده‌اند. این حملات زمانی رخ می‌دهند که یک سیستم یا شبکه تحت حمله قرار گرفته و ترافیک غیر واقعی، یا به اصطلاح “ترافیک حمله‌ای”، بر روی آن افزایش می‌یابد. این ترافیک اضافی باعث مصرف بیش از حد منابع سرور می‌شود، که در نتیجه، سرویس مورد نظر از دسترس خارج می‌شود یا عملکرد آن به شدت مختل می‌شود.

حمله DDOS (Distributed Denial of Service) چیست؟

حمله DDOS (Distributed Denial of Service) نوعی از حملات DOS است که در آن، مهاجمان از چندین منبع مختلف، به طور همزمان، ترافیک زیادی را به سمت یک سرور یا سرویس مورد حمله ارسال می‌کنند. این ترافیک اضافی منابع سرور را به طور بی‌رویه مصرف می‌کند، که در نتیجه، سرویس مورد حمله از دسترس خارج می‌شود یا به طور قابل توجهی عملکرد آن کاهش می‌یابد.
برای انجام حملات DDOS، مهاجمان از دستگاه‌ها و IPهای مختلف استفاده می‌کنند تا اثرگذاری و اثرپذیری بیشتری داشته باشند. این ارسال متعدد درخواست‌ها از منابع متعدد و متنوع، سختی و پیچیدگی بیشتری برای شناسایی و مقابله با حمله ایجاد می‌کند. زیرا در حملات DOS معمولاً تمام درخواست‌ها از یک IP و یک منبع ارسال می‌شوند، اما در حملات DDOS این گونه نیست و از منابع مختلف ارسال می‌شود.
مقابله با حملات DDOS نیز معمولاً سخت‌تر و پیچیده‌تر از حملات DOS است، زیرا نیاز به تصویر آمدن و مدیریت منابع متعدد و متنوع دارد. بنابراین، راهکارهای مبارزه با این نوع حملات نیازمند راهکارهای پیشرفته‌تر و کارآمدتری هستند که بتوانند با ترافیک متنوع و گسترده مواجهه کنند و به دور از دسترس قرار دادن سرویس‌ها باقی بمانند.

حمله DOS (Denial of Service) چیست؟

حمله DOS (Denial of Service) نوعی از حملات سایبری است که در آن، مهاجم با ارسال تعداد زیادی درخواست به یک سرویس یا سرور، سعی در مصرف بیش از حد منابع آن دارد. این منابع می‌توانند شامل پردازنده سرور، بانک اطلاعاتی، پهنای باند و سایر منابع سخت‌افزاری و نرم‌افزاری باشند. در نتیجه، سرویس مورد حمله از دسترس خارج می‌شود یا عملکرد آن به شدت کاهش می‌یابد.
هدف اصلی حمله DOS، محدود کردن یا متوقف کردن دسترسی کاربران معتبر به سرویس‌های وب است و نه سرقت اطلاعات یا تخریب سیستم‌ها. در واقع، مهاجم در این نوع حمله قصد دارد با اشغال منابع سرور، سرویس را برای مدتی از دسترس خارج کند و برای کاربران معتبر ناممکن کند تا از آن استفاده کنند.
این نوع حملات می‌توانند به شکل موقتی یا دائمی باشند. در برخی موارد، سرویس مورد حمله ممکن است به طور کامل از دسترس خارج شود، در حالی که در موارد دیگر، تنها عملکرد سرویس به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد و برای کاربران به طور قابل توجهی کند می‌شود.
تفاوت میان حملات DoS (Denial of Service) و DDoS (Distributed Denial of Service) در این است که در حملات DoS، مهاجم با ارسال درخواست‌های زیاد به یک کامپیوتر یا سرور، سعی در از دسترس خارج کردن آن می‌کند. اما در حملات DDoS، حملات از طریق چندین سیستم و منبع مختلف صورت می‌گیرد.

به عبارت دیگر، در حملات DoS، مهاجم از یک سیستم یا دستگاه تنها برای حمله به سرور مورد نظر استفاده می‌کند. اما در حملات DDoS، مهاجم از چندین سیستم مختلف استفاده می‌کند تا به صورت همزمان ترافیک زیادی را به سرور مورد حمله ارسال کند. این منابع متعدد باعث سخت‌تر شدن شناسایی و مقابله با حمله می‌شود و باعث افزایش اثربخشی حمله DDoS می‌شود.
بنابراین، تفاوت اصلی میان این دو نوع حملات در تعداد و منبع استفاده شده برای ارسال ترافیک به سرور مورد حمله است. در حملات DoS، از یک منبع و یک سیستم استفاده می‌شود، در حالی که در حملات DDoS از منابع متعدد و چندین سیستم استفاده می‌شود که این باعث می‌شود مقابله با آن سخت‌تر و پیچیده‌تر باشد.

علائم حمله DoS و DDoS ممکن است شامل این موارد باشد:

• کندی در پاسخگویی به درخواست‌ها: زمانی که سرور به دلیل تحمیل ترافیک زیاد از سوی حمله‌کننده، ناتوان در پاسخگویی به درخواست‌های معمولی کاربران می‌شود، این یکی از نشانه‌هایی است که حمله DDoS احتمالاً در حال انجام است. در این حالت، زمان پاسخ به درخواست‌هایی که معمولاً سریع انجام می‌شود، به شدت افزایش می‌یابد یا حتی برخی از درخواست‌ها کاملاً نادیده گرفته می‌شوند.
• عدم اتصال به پایگاه داده: در صورتی که پایگاه داده سایت به دلیل مصرف بیش از حد منابع سرور یا حمله DDoS از دسترس خارج شود و ارتباط با آن مقدور نباشد، این نیز یکی از علائم محسوب می‌شود. در نتیجه، سایت قادر به انجام عملیاتی که نیاز به دسترسی به پایگاه داده دارند، مانند ثبت نام کاربران یا بروزرسانی اطلاعات، نمی‌باشد.
• مصرف بیش از حد منابع سرور: در حملات DDoS، ترافیک بسیار زیادی به سرور فرستاده می‌شود که باعث مصرف بیش از حد منابع سیستم می‌شود. این مصرف بیش از حد ممکن است باعث کاهش کارآیی سایت یا سرویس شود و در نتیجه، سرور ممکن است به طور قابل ملاحظه‌ای کند شود یا حتی دچار قطعی موقت یا کلی شود.
• افزایش انفجاری درخواست‌ها: در حملات DDoS، تعداد درخواست‌های ارسال شده به سرور به صورت انفجاری افزایش می‌یابد. این درخواست‌ها ممکن است از طریق مختلفین دستگاه‌ها و IP‌ها ارسال شوند و به طور همزمان به سرور فرستاده می‌شوند، که این افزایش ناگهانی ترافیک نیز یکی از نشانه‌هایی از وقوع حمله DDoS است.
• اختلالات در سرویس‌های جانبی نظیر ایمیل: حمله DDoS ممکن است باعث اختلال در سرویس‌های جانبی مانند ایمیل شود. به عنوان مثال، اگر سرور ایمیل همزمان با سرور وب میزبانی می‌شود، حمله DDoS می‌تواند باعث اختلال در ارسال و دریافت ایمیل‌ها شود و کاربران از دسترسی به ایمیل‌های خود محروم شوند.

حمله ddos چقدر طول می کشد؟

مدت زمان یک حمله DDoS متناسب با چندین عامل است و نمی‌توان به طور قطعی پیش‌بینی کرد. این عوامل شامل امکانات فنی مهاجم، اندازه و نوع حمله، واکنش و توانایی مدافعان، و زمانی که مهاجم می‌گذارد تا حمله را اجرا کند، می‌شود.
اگر مهاجم دارای امکانات فنی قوی باشد و بتواند حملات مختلف را تنظیم و اجرا کند، ممکن است حمله برای مدت طولانی‌تری ادامه یابد. علاوه بر این، واکنش و توانایی مدافعان در مقابل این حملات نیز تأثیرگذار است. اگر مدافعان بتوانند به سرعت و به طور موثری برخورد کنند و ابزارهای مناسب برای مقابله با حملات DDoS را داشته باشند، مدت زمان حمله ممکن است کوتاه‌تر باشد.
به طور کلی، یک حمله DDoS ممکن است در مدت چند دقیقه تا چندین ساعت یا حتی چند روز ادامه یابد، به دلیل متغیر بودن شرایط و عواملی که در طول این حملات تأثیر دارند. اما اصلی‌ترین موضوع این است که مدافعان باید برای مقابله با حملات DDoS آماده و بهبود سیستم‌ها و راهکارهای خود را مدنظر قرار دهند تا بتوانند زمان و تأثیر این حملات را کاهش دهند.

انواع حمله DoS و DDoS:

• حمله قطره اشک (Teardrop Attack):

حمله قطره اشک یکی از انواع حملات DoS است که با ارسال بسته‌های داده با قطعات بی‌شمار به یک شبکه، سعی در تحریک خطایی در فرآیند مجدداً ترکیب بسته‌ها دارد. این حمله از طریق به هم زدن قسمت‌های مختلف اطلاعات IP در بسته‌های داده ارسالی انجام می‌شود، به گونه‌ای که شبکه سعی در تجمیع و بازسازی این قطعات را داشته باشد اما باعث شود که این فرآیند به درستی انجام نشود و سبب ایجاد خطا و اختلال در شبکه شود. این حمله معمولاً به منظور سرکوب یا قطع ارتباطات در شبکه انجام می‌شود و می‌تواند منجر به کاهش کارایی سیستم یا قطعی کامل ارتباطات شود.

• حمله سیل (Flooding Attack):

حمله سیل یکی از روش‌های حملات DoS است که با ارسال درخواست‌های اتصال بسیار زیاد به یک سرور یا سیستم، سعی در اشغال کردن منابع آن دارد. در این نوع حمله، مهاجم بدون ارائه‌ی اطلاعات صحیح یا بعد از برقراری ارتباط، اتصال را قطع کرده و به سرور پاسخ نمی‌دهد. مثلاً، مهاجم ممکن است به صورت متعدد درخواست‌های اتصال ارسال کند اما هنگامی که سرور سعی می‌کند ارتباط را برقرار کند، مهاجم پاسخی ارسال نمی‌کند و به این ترتیب سعی در اشغال منابع سرور دارد. این نوع حمله معمولاً منجر به کاهش کارایی سرور یا حتی قطع ارتباطات می‌شود و می‌تواند به توقف کامل سرویس‌های مورد حمله منجر شود.

• حمله حجمی (Volumetric Attack):

حمله حجمی یکی از انواع حملات DDoS است که برای اشغال کردن پهنای باند بین هدف و اینترنت بزرگتر از آن استفاده می‌کند. در این نوع حمله، مهاجم با ارسال حجم زیادی از داده‌ها به هدف، سعی در تراکم و اشغال پهنای باند دارد. این حملات معمولاً با استفاده از فرم‌های تقویت یا ابزارهای دیگری که ترافیک بزرگ را ایجاد می‌کنند، انجام می‌شوند، مثل ارسال درخواست‌های بسیار زیاد به یک وب‌سایت توسط بات‌های نت. حملات حجمی به دلیل استفاده از حجم بالایی از داده‌ها و ترافیک، می‌توانند به طور قابل توجهی منابع سرور را مصرف کنند و باعث کاهش عملکرد سرویس‌های مورد حمله یا حتی قطع ارتباطات شوند.

• Application Layer Attacks:

حملات مبتنی بر لایه برنامه، یا به اصطلاح حملات لایه برنامه، یک نوع حمله DDoS هستند که به لایه 7 مدل OSI یا همان لایه برنامه هدف قرار می‌دهند. در این نوع حملات، مهاجمان سعی می‌کنند با استفاده از ضعف‌ها و نقاط ضعف در برنامه‌ها و پروتکل‌های برنامه‌نویسی مانند HTTP، سرویس را قطع یا عملکرد آن را مختل کنند.
یکی از مثال‌های حملات مبتنی بر لایه برنامه، حمله Slowloris است. در این حمله، مهاجمان درخواست‌های معتبر HTTP را به سرور ارسال می‌کنند، اما درخواست‌ها را به طور ناقص یا زمان‌بندی شده ارسال می‌کنند، به طوری که سرور منابع خود را برای پردازش درخواست‌ها باز نگه دارد. این باعث می‌شود که سرور منابع زیادی را برای پاسخگویی به درخواست‌های ناقص صرف کند و در نتیجه بار زیادی بر روی سرور ایجاد شود و عملکرد آن تحت تأثیر قرار گیرد.

روش‌های جلوگیری از حملات DDoS:

روش‌های جلوگیری از حملات DDoS می‌تواند به طور گسترده‌ای از ابزارها و روش‌های فنی تا رویکردهای مدیریتی و تشخیصی متنوعی شامل باشد. در اینجا چند راهکار مهم برای جلوگیری از حملات DDoS ذکر شده است:

• به‌روزرسانی سیستم‌عامل و نرم‌افزارها:

به‌روزرسانی سیستم‌عامل و نرم‌افزارها از جمله اقدامات اساسی در جلوگیری از حملات DDoS است. این اقدام می‌تواند به صورت زیر توضیح داده شود:

1.اصلاح آسیب‌پذیری‌ها: توسعه‌دهندگان و توسعه‌دهندگان نرم‌افزار برای بهبود امنیت و عملکرد سیستم‌های خود به‌روزرسانی‌های منظم ارائه می‌دهند. این به‌روزرسانی‌ها شامل رفع آسیب‌پذیری‌هایی است که ممکن است توسط حملات DDoS بهره‌برداری شوند.
2.تقویت دفاع‌های امنیتی: به‌روزرسانی‌های سیستم‌عامل و نرم‌افزارها معمولاً شامل بهبود و افزایش دفاع‌های امنیتی نیز می‌شود. این افزایش امنیت می‌تواند از طریق اضافه کردن قابلیت‌های جدید به فایروال، IDS/IPS و سیستم‌های مانیتورینگ شود.
3.رفع نقاط ضعف: به‌روزرسانی سیستم‌عامل و نرم‌افزارها به معنای رفع نقاط ضعف و آسیب‌پذیری‌های شناخته شده است. این نقاط ضعف ممکن است باعث اجازه ورود به سیستم‌ها توسط حملات DDoS شوند، بنابراین به‌روزرسانی‌های منظم می‌تواند این تهدید را کاهش دهد.

4.تشدید امنیت: به‌روزرسانی‌های سیستمی می‌تواند شامل تشدید امنیت با اجرای پیکربندی‌های استاندارد امنیتی، استفاده از روش‌های رمزنگاری قویتر، و اعمال سیاست‌های امنیتی سخت‌گیرانه‌تر باشد. این اقدامات می‌توانند از حملات DDoS با استفاده از نقاط ضعف امنیتی موجود جلوگیری کنند.
به‌طور کلی، به‌روزرسانی سیستم‌عامل و نرم‌افزارها یکی از اولین و مهم‌ترین گام‌ها در جلوگیری از حملات DDoS است و می‌تواند امنیت سیستم را به طور قابل ملاحظه‌ای تقویت کند.

استفاده از فایروال با توانایی تشخیص و مسدود کردن ترافیک مشکوک و ناخواسته از اقدامات اساسی در مقابله با حملات DDoS است. فایروال‌ها ابزاری اساسی هستند که می‌توانند به عنوان یک نقطه کنترلی امنیتی برای محافظت از سیستم‌ها و شبکه‌ها عمل کنند. این ابزارها به طور مداوم ترافیک شبکه را مانیتور می‌کنند و در صورت شناسایی ترافیک مشکوک یا حملات DDoS، آن را مسدود می‌کنند. برخی از ویژگی‌هایی که یک فایروال قوی باید داشته باشد عبارتند از:

1.توانایی تشخیص حملات DDoS: فایروال باید توانایی تشخیص الگوهای مشخص حملات DDoS را داشته باشد و بتواند ترافیک مشکوک را شناسایی کرده و مسدود کند.
2.پیکربندی‌های امنیتی قابل تنظیم: فایروال باید قابلیت پیکربندی شود تا بتواند با توجه به شرایط محیطی و نیازهای سازمان، اقدامات امنیتی مختلفی را اعمال کند.
3.قابلیت مانیتورینگ و گزارش‌دهی: فایروال باید قابلیت مانیتورینگ و گزارش‌دهی داشته باشد تا بتواند ترافیک شبکه را به طور مداوم مانیتور کرده و گزارش‌های لازم را ارائه دهد.
4.پشتیبانی از تکنولوژی‌های پیشرفته: فایروال باید قابلیت پشتیبانی از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای مانند IPS (سیستم‌های پیشرفته حفاظتی) و DPI (عمیق بسترهای بسته) را داشته باشد تا بتواند به بهترین شکل ممکن از حملات DDoS محافظت کند.

• نصب و به‌روزرسانی ابزارهای امنیتی:

نصب و به‌روزرسانی ابزارهای امنیتی مانند آنتی‌ویروس، آنتی‌اسپم و سایر ابزارهای مرتبط، می‌تواند به مدیران سرور کمک کند تا آسیب‌پذیری‌ها را کاهش دهند و از حملات DDoS پیشگیری کنند. آنتی‌ویروس‌ها به تشخیص و حذف نرم‌افزارهای مخرب و مسدود کردن فایل‌های آلوده کمک می‌کنند، در حالی که آنتی‌اسپم‌ها به تصفیه ایمیل‌های ناخواسته و اطلاعات تبلیغاتی کمک می‌کنند.

• مانیتورینگ منابع سرور:

مانیتور کردن منابع سرور از جمله پردازنده، حافظه، پهنای باند و منابع دیگر، به مدیران سرور کمک می‌کند تا نمادهایی از افزایش ناگهانی ترافیک و مصرف نامعمول منابع را تشخیص دهند که می‌تواند نشانگر حملات DDoS باشد. با مانیتور کردن این منابع، می‌توان به سرعت به حملات DDoS واکنش نشان داد و از تأثیرات آنها پیشگیری کرد.

• آموزش و آگاهی کاربران:

آموزش کاربران درباره شناسایی و گزارش دهی حملات مشکوک و اطلاع‌رسانی به مدیران سرور می‌تواند به سرعت شناسایی و پاسخگویی به حملات DDoS کمک کند. با آموزش کاربران در مورد نشانگرهای حملات DDoS و روش‌های گزارش‌دهی، می‌توان از سرعت شناسایی حملات بهره‌مند شد و اقدامات لازم برای مقابله با آنها را به سرعت انجام داد.

در نهایت:

استفاده از ابزارهای امنیتی به‌روز، ایجاد و استفاده از فایروال‌های قدرتمند، مانیتورینگ منابع سرور، و آموزش و آگاهی کاربران، می‌تواند به طور گسترده‌ای در جلوگیری از حملات DDoS موثر باشد. این رویکردها همه به یکدیگر تکمیل کننده هستند و می‌توانند به افزایش امنیت سرورها و شبکه‌ها کمک کنند و از تأثیرات مخرب حملات DDoS جلوگیری نمایند